April 2014. Aan de rand van het Naardermeer zijn boven de bosrand twee hulptorens zichtbaar, t.b.v. de bouw van de spoorbrug over de A6.
Femkes' neus
Tussen Amsterdam en Muiderberg ligt tegenwoordig een zee aan asfalt. Een compleet landschap is daarmee zo goed als verdwenen.
Niet alleen de weiden en koeien en aan de mistige horizon de kerktoren van Weesp. Maar ook de historische context, die van de eeuwenoude oostelijke toegang naar Amsterdam, is sterk minder in het landschap te herkennen. Waar de Geldersen zijn geweest, de Spanjaarden, de geuzen, de Fransen, de patriotten, de Pruisen...
Ooit bleek uit voorstudies naar een betere verbinding tussen Almere/Amsterdam/Schiphol dat een tunneltrac, met een ingang ten noorden van het Naardermeer, niet duurder hoefde te zijn dan een bovengrondse variant. Een storm van protest stak op. Overal klonk: "We willen geen tunnel onder het Naardermeer." De tunnel werd uit de lijst van vervolgstudies geschrapt.
Dankzij een onwaarheid. Mevrouw Halsema, toen fractievoorzitter van GroenLinks, heeft de leugen gebakken.
Een onwaarheid vertellen kan behulpzaam zijn, dat hield de klassieke orator Quintilianus zijn gehoor al voor, maar hij zei er bij 'doseer hem wel'.
Mevrouw Halsema heeft het in de Tweede Kamer - als enige - zo vaak over 'ondertunneling van het Naardermeer' en 'vernietiging van het Naardermeer' dat Quintilianus nuances in de moderne tijd schijnbaar geen zin hebben. Uit de notulen van de Tweede Kamer komt Halsema niet naar voren als een redenaar maar als een heks, die een bezwering uitspreekt.
Toegegeven, ze bekt goed. Het werkte. Het werd het standaardcliche van de Nederlandse media, als het over de toekomstige verbinding Almere/Amsterdam/Schiphol ging.
Op een vrijdagmiddag heeft mevrouw Carla Peijs, toen minister van Verkeer en Waterstaat, nog een persexcursie per bus naar het Naardermeer georganiseerd om uit te leggen dat het toch echt niet zo was: de snelweg zou niet in een tunnel onder het Naardermeer komen te liggen, laat staan dat het infraproject het Naardermeer zou aantasten.
Op de terugweg ging het nog goed, dat zal wel aan de geschonken drank hebben gelegen, maar de volgende dag was het journaille al weer in oude gewoonten vervallen.
Wie de leugen volledig heeft uitgenut is Natuurmonumenten, de eigenaar van het Naardermeer. De directeur van de club poetste er zijn tanden mee. Een medewerker was voor een tv-interview in het hart van het gebied in een bootje gaan staan, om eerst zijn beide armen naar de hemel te richten en daarna naar de aarde, in casu de hel. Want: 'hier komt het'.
Natuurmonumenten is over het onderwerp tegenwoordig minder bezweerderig; de woordkeuze sluit nu aan bij de feiten.
Als je nu het Naardermeer bezoekt, heb je grote kans aan de horizon de nieuwe spoorbrug over de A1 te zien. Een forse jongen die flink wat wegasfalt moet overbruggen en daarom hoog boven een verdwenen landschap uittorent. De neus van Femke.
Ooit bleek uit voorstudies naar een betere verbinding tussen Almere/Amsterdam/Schiphol dat een tunneltrac, met een ingang ten noorden van het Naardermeer, niet duurder hoefde te zijn dan een bovengrondse variant. Een storm van protest stak op. Overal klonk: "We willen geen tunnel onder het Naardermeer." De tunnel werd uit de lijst van vervolgstudies geschrapt.
Dankzij een onwaarheid. Mevrouw Halsema, toen fractievoorzitter van GroenLinks, heeft de leugen gebakken.
Een onwaarheid vertellen kan behulpzaam zijn, dat hield de klassieke orator Quintilianus zijn gehoor al voor, maar hij zei er bij 'doseer hem wel'.
Mevrouw Halsema heeft het in de Tweede Kamer - als enige - zo vaak over 'ondertunneling van het Naardermeer' en 'vernietiging van het Naardermeer' dat Quintilianus nuances in de moderne tijd schijnbaar geen zin hebben. Uit de notulen van de Tweede Kamer komt Halsema niet naar voren als een redenaar maar als een heks, die een bezwering uitspreekt.
Toegegeven, ze bekt goed. Het werkte. Het werd het standaardcliche van de Nederlandse media, als het over de toekomstige verbinding Almere/Amsterdam/Schiphol ging.
Op een vrijdagmiddag heeft mevrouw Carla Peijs, toen minister van Verkeer en Waterstaat, nog een persexcursie per bus naar het Naardermeer georganiseerd om uit te leggen dat het toch echt niet zo was: de snelweg zou niet in een tunnel onder het Naardermeer komen te liggen, laat staan dat het infraproject het Naardermeer zou aantasten.
Op de terugweg ging het nog goed, dat zal wel aan de geschonken drank hebben gelegen, maar de volgende dag was het journaille al weer in oude gewoonten vervallen.
Wie de leugen volledig heeft uitgenut is Natuurmonumenten, de eigenaar van het Naardermeer. De directeur van de club poetste er zijn tanden mee. Een medewerker was voor een tv-interview in het hart van het gebied in een bootje gaan staan, om eerst zijn beide armen naar de hemel te richten en daarna naar de aarde, in casu de hel. Want: 'hier komt het'.
Natuurmonumenten is over het onderwerp tegenwoordig minder bezweerderig; de woordkeuze sluit nu aan bij de feiten.
Als je nu het Naardermeer bezoekt, heb je grote kans aan de horizon de nieuwe spoorbrug over de A1 te zien. Een forse jongen die flink wat wegasfalt moet overbruggen en daarom hoog boven een verdwenen landschap uittorent. De neus van Femke.